Folia paroizolacyjna – właściwości, zastosowanie i montaż

Podczas budowy domu niezbędne są różne materiały, a jednym z nich jest folia paroizolacyjna, stosowana do izolacji dachów i uszczelnienia ścian budynków. Chroni przed wilgocią, rozrostem pleśni i grzybów, wspomaga również proces prawidłowej wentylacji domu. Sprawdź, co to jest folia paroizolacyjna, jakie są rodzaje i właściwości folii paroizolacyjnej, jak wybrać odpowiednią i w jaki sposób kłaść folię paroizolacyjną. Zapraszamy do lektury!

Folia paroziolacyjna to materiał stosowany do zabezpieczenia przegród zewnętrznych, chroniący termoizolację dachu i ścian przed negatywnym działaniem wilgoci oraz powstawaniem grzybów i pleśni. Folia ma uniemożliwić przedostawanie się wilgoci z wnętrza do przegrody pomiędzy przestrzenią ogrzewaną i nieogrzewaną. Zastosowanie folii paroizolacyjnej niezbędne jest, zwłaszcza gdy termoizolacja wykonana jest z materiałów podatnych na wilgoć takich jak np. wełna mineralna.

W istocie sama para wodna nie jest groźna dla powierzchni dachu, jednak w momencie skraplania się jej, mogą pojawić się poważniejsze konsekwencje. Negatywnym skutkiem jest zawilgocenie izolacji termicznej, a tym samym pogorszenie właściwości izolacji termicznej, co może skutkować stratami energii wykorzystywanej do ogrzewania domu. Inną negatywną konsekwencją jest biologiczna korozja drewnianej konstrukcji dachu, co w następstwie może oznaczać jej uszkodzenie.

Aby materiał paroizolacyjny odpowiednio spełniał swoje funkcje, układanie folii paroizolacyjnej należy wykonać na zakładkę o szerokości około 20 cm, a następnie wszystkie pasy folii szczelnie skleić specjalną taśmą paroizolacyjną.

Folie paroizolacyjne można sklasyfikować według tworzywa, z którego są wykonane.

Na rynku dostępne są różne rodzaje folii paroizolacyjnej, a do najpopularniejszych należą: folie paroizolacyjne polietylenowe, folie paroizolacyjne aluminiowe oraz folie paroizolacyjne aktywne. Zasadniczą różnicą pomiędzy nimi jest współczynnik, określający opór dyfuzyjny. Zatem wybierając folię, warto zwrócić uwagę na ten parametr.

Zobacz najciekawsze projekty domów!

---

KOD: 350SWIETA

KOD: 350SWIETA

KOD: 350SWIETA

---

Zobacz więcej projektów

Przystępując do etapu ocieplania budowanego domu, należy zadbać o wybór odpowiedniej folii paroizolacyjnej i zapewnić staranne doszczelnienie przegród. Dostępne są folie w różnych kolorach, najpopularniejszą jest folia żółta, można kupić także folie niebieskie, czerwone czy białe. Jednak kolor w tym przypadku nie ma znaczenia, najistotniejsze są właściwości techniczne produktu i dobór do powierzchni, którą ma zabezpieczać.

Istotnym wskaźnikiem jest paroprzepuszczalność, wyrażana w gramach na m2 na 24h. Określa ilość wody, jaka przedostaje się w ciągu doby przez jeden metr kwadratowy powierzchni folii. Wartość tego współczynnika jest jednak uzależniona od wilgotności powietrza i temperatury w pomieszczeniu, dlatego ważnym parametrem technicznym membrany paroizolacyjnej jest także współczynnik Sd - określający odporność na parę wodną. Określa on w metrach grubość warstwy powietrza, która stawiałaby parze wodnej taki sam opór, jak membrana jest więc odwrotnie  proporcjonalny do paroprzepuszczalności.

Membrana o współczynniku Sd równym 100 m daje taki sam opór parze wodnej jak 100-metrowa warstwa powietrza. Tak więc im współczynnik wyższy, tym folia bardziej zabezpiecza przed parą wodną. Dostępne są membrany o współczynniku Sd od kilku metrów (membrany aktywne) do ponad stu metrów (membrany wyposażone w ekran aluminiowy). Wybór optymalnego materiału, a tym samym odpowiedniego współczynnika Sd zależy od konkretnych potrzeb.

Folie paroizolacyjne różnią się także grubością, gramaturą i odpornością na uszkodzenia. Wykazują także różny poziom wilgotności, są wśród nich produkty dedykowane do zastosowania w łazienkach, czy pralniach.

To folia oznaczana symbolem PE i zazwyczaj występuje w kolorze żółtym lub białym. Jej powierzchnia jest jednolita i gładka. Jest to zwykle jednowarstwowy materiał, zbrojony siatką polipropylenową lub posiadający w składzie warstwy polietylenu oraz polipropylenu. Zwykle folie polietylenowe mają grubość 0,15-0,20 mm. Wartość ich parametru Sd wynosi zazwyczaj od kilkudziesięciu do 100 metrów. Charakteryzuje się dużą szczelnością, niewielkim ciężarem, wytrzymałością i odpornością na pękanie. Razem z wełną mineralną i membranami paroprzepuszczalnymi tworzą system, który niezawodnie izoluje i chroni dach. 

Folię paroizolacyjną aluminiową oznacza się symbolem PE-AL. To folia w kolorze srebrnym, charakteryzująca się wysoką trwałością. W jej składzie znajdują się warstwy polietylenu oraz siatki polipropylenowej, dodatkowo wzmocnionej warstwą aluminium. Dzięki temu materiał poza podstawowymi właściwościami wspomaga termoizolację budynku, odbijając wewnętrzne ciepło, zwiększa efektywność grzewczą oraz zmniejsza zużycie energii cieplnej. Zainstalowanie aluminiowej folii paroizolacyjnej obniży koszty ogrzewania, dzięki temu początkowa inwestycja w wysokiej jakości folię szybko się zwraca. Parametr Sd folii paroizolacyjnej aluminiowej jest zwykle większy niż 100 metrów. Dodatkowo folia aluminiowa jest wyraźnie cięższa od folii PE.  Jest ona natomiast od niej trwalsza oraz odporna na uszkodzenia mechaniczne. W przypadku folii paroizolacyjnej aluminiowej należy pamiętać o wykonaniu szczeliny wentylacyjnej między folią a tynkiem, ponieważ zapewnia to prawidłową cyrkulację odbitych fal ciepła.

Folia paroizolacyjna aktywna oznaczana jest symbolem PP i składa się z dwóch warstw, wykonanych z polipropylenu. Pierwsza z nich ma właściwości funkcjonalne, natomiast druga z warstw to warstwa nośna. Ten rodzaj folii paroizolacyjnej zapobiega przenikaniu wilgoci do konstrukcji dachu. Para wodna jest zatrzymywana, a następnie usuwana. Aktywna folia paroizolacyjna posiada specjalne otwory w kształcie lejka, które odpowiadają za sprawne odprowadzanie wilgoci z wnętrza budynku na zewnątrz. Dzięki tak innowacyjnej budowie para wodna przemieszcza się na pokrycie dachu. Współczynnik Sd jest niski i zazwyczaj nie przekracza kilkunastu metrów, dlatego aktywną folię można zastosować jedynie wtedy, kiedy pod pokryciem zamontowana jest wysoko paroprzepuszczalna membrana dachowa. Ten rodzaj folii stosuje się także jako paroizolację pod panele.

Mówiąc o folii paroizolacyjnej, warto zwrócić uwagę, czym różni się od folii paroprzepuszczalnej, ponieważ można spotkać się z błędnym twierdzeniem, że są to te same folie, podczas gdy każdą z nich stosuje się w różnych warstwach izolacji dachu. Folię paroziolacyjną, której zadaniem jest prawidłowe powstrzymywanie wilgoci przed przenikaniem do warstw izolacji termicznej, montuje się jak najniżej. Natomiast folię paroprzepuszczalną montuje się tuż pod pokryciem, a jej zadaniem jest prawidłowe odprowadzanie wilgoci, która mogła przedostać się z poddasza. Folia paroprzepuszczalna może być także stosowana jako tymczasowe pokrycie dachu.

Podczas budowy dachu należy wybrać odpowiednią ochronę w postaci folii paroizolacyjnej. To, jakie właściwości posiada dany materiał, powinno być głównym kryterium, branym pod uwagę w trakcie wyboru. Przed zakupem folii paroizolacyjnej należy przeczytać dokładnie wszystkie informacje i sprawdzić parametry techniczne produktu. Istotne właściwości, charakteryzujące ten materiał to:

• Gramatura - odnosi się do wagi folii i jest wyrażona w gramach na metr kwadratowy. Gramatura zależy od materiału, z którego wykonana jest folia oraz ilości warstw. Im wyższy współczynnik, tym wyższa odporność folii na rozdzieranie. Wraz ze wzrostem gramatury zmniejsza się również przepuszczalność pary.
• Wodoszczelność - wyraża się ją w metrach słupa wody. Oznacza to, że wodoszczelności membrana z 3-metrowym słupem wody może wytrzymać 3 metry wody przed wyciekiem. Im wyższa wartość tego współczynnika, tym produkt jest bardziej wodoszczelny.
• Stopień proprzepuszczalności – podstawowa funkcja folii, zapewniająca zatrzymywanie pary wodnej.

W przeszłości przy budowie domu nie stosowano tak dokładnej termoizolacji i szczelnych okien, jak obecnie, zatem para wodna mogła bezproblemowo wydostać się z domu, nie tworząc wilgoci. Problem rozwiązywano wtedy mocniejszym ogrzewaniem, dzięki któremu oprócz ciepła przenikającego przez przegrody, z budynku uciekała również wilgoć. Kiedy zaczęto lepiej ocieplać budynki i stosować szczelniejsze okna, problemy z wilgocią zaczęły pojawiać się coraz częściej w ścianach i pokryciu dachowym. Dzieje się tak za sprawą skraplania się pary wodnej, która dociera do zimniejszych warstw izolacji czy przegród. Właśnie te elementy należy chronić i w tym celu stosuje się folię paroizolacyjną. Jednym z zadań paroizolacji dachowej jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności w budynku oraz w samym ociepleniu domu. Eksploatacja często prowadzi do przecieków, przez które woda może przedostać się przez wełnę izolacyjną. Paroizolacje zapobiegają wnikaniu wilgoci w głąb budynku oraz zapobiegają przedostawaniu się pary wodnej z pomieszczenia do izolacji. Zatem głównym celem stosowania folii jest ochrona przed zawilgoceniem. Szczególnie polecana jest do stosowania przy budowie dachów nowych budynków oraz generalnych remontach i modernizacjach starych budynków.

Na etapie wyboru odpowiedniego zabezpieczenia ścian domu i dachu pojawia się pytanie — jaka folia paroizolacyjna, powinna zostać wybrana? Folię paroizolacyjną zawsze należy odpowiednio dopasować do rodzaju powierzchni, jaką ma zabezpieczać. Jeżeli np. dach jest wykonany z ciemniejszej i szybko nagrzewającej się dachówki, folia paroizolacyjna powinna wykazywać także dobrą odporność, na działanie wysokich temperatur. W zależności od tego, jakie pomieszczenie lub część inwestycji będzie uszczelniana, należy wybrać materiały o optymalnych parametrach. Najczęściej producenci określają najlepsze zastosowanie poszczególnych rodzajów folii paroizolacyjnej.

Podczas montażu folii paroizolacyjnej, warto zadbać o to, aby wykonawcy postępowali zgodnie z zaleceniami producenta, zdarza się, że w procesie tej pracy, mogą pojawić się błędy. Bardzo ważne jest prawidłowe połączenie folii, aby nie powstały żadne, nawet najmniejsze szczeliny na jej powierzchni. W przypadku jakiegokolwiek wycieku system przepływu pary nie będzie działał prawidłowo. Do najczęstszych błędów należą uszkodzenia powierzchni folii oraz niestaranne uszczelnienie powłoki i połączeń z sąsiednimi elementami takimi jak ściany czy kominy. Takie nieszczelności należy naprawić, wykorzystując taśmę izolacyjną. Zdarza się, że błędy pojawiają się nie tylko przy montażu paroizolacji, ale również później, podczas innych prac na poddaszu lub przy ścianach. Nie można zapomnieć o pozostawieniu szczeliny wentylacyjnej, aby system kontrolowanego przepływu pary wodnej działał prawidłowo. Pamiętać należy także, aby nie wykonywać jednocześnie prac mokrych, z wykończeniowymi. Jeśli zimą budynek jest ogrzewany i położono posadzki betonowe lub tynki, a jednocześnie ocieplono poddasze i pokryto spadki folią paroizolacyjną, w ociepleniu dachu zostaje uwięziona ogromna ilość wilgoci, a to wiąże się z możliwością powstawania pleśni i grzybów.

Aby uniknąć błędów i niedociągnięć, podpowiadamy, na co zwrócić uwagę i jak wykonać montaż folii paroizolacyjnej.

Montaż folii paroizolacyjnej przeprowadza się zwykle po utworzeniu połaci dachowej i ocenie szczelności. Paroizolację dachu łączy się najczęściej z pracami ociepleniowymi i rozbudową poddasza użytkowego.

W pierwszej kolejności należy sprawdzić, którą stroną kłaść folię paroizolacyjną. Arkusze folii paroizolacyjnej posiadają najczęściej nadruki i siatkę, które ułatwiają równomierne cięcie materiału. Biorąc na przykład, wspomnianą folię paroizolacyjną żółtą, należy pamiętać, żeby stronę z nadrukiem układać do wewnątrz poddasza. Nadruki te stosuje się podczas układania folii paroizolacyjnej na poddaszu. W przypadku innych materiałów kwestia zależności stron kładzenia folii paroizolacyjnej może się zmieniać, jednak należy pamiętać, by zawsze kierować się wskazówkami producenta, umieszczonymi na produkcie.

Należy także sprawdzić, czy materiał izolacyjny nie jest uszkodzony. Wszelkie uszkodzenia wykluczają zastosowanie takiego produktu, ponieważ nie zapewni on wówczas na całej powierzchni odpowiedniego zabezpieczenia.

Montaż wymaga dużej dokładności i staranności. Folię zazwyczaj mocuje się do krokwi za pomocą ocynkowanych zszywek w odstępach co ok. 15 cm. Wszystkie miejsca przebicia należy dokładnie zabezpieczyć taśmą izolacyjną. Poszczególne kawałki folii należy dokładnie oczyścić, usunąć ewentualny kurz lub tłuste plamy. Pasy folii paroizolacyjnej układa się z zakładką, unikając powstawania zmarszczeń. Na gładkich powierzchniach folię można przymocować specjalną taśmą, natomiast w przypadku powierzchni chropowatych niezbędne jest zastosowanie płynnego kleju. Montaż powinien być wykonywany w dosuszonym budynku, nie można kłaść folii na świeże, mokre tynki. Po zamontowaniu folii paroizolacyjnej należy sprawdzić szczelność i w razie potrzeby usunąć niedociągnięcia.